fbpx

Εθελοντισμός

Ο εθελοντισμός είναι μια έννοια που τα τελευταία χρόνια αποτελεί αρκετά συχνά θέμα συζήτησης στην ελληνική κοινωνία. Θυμάμαι ακόμα από τα πρώτα μου σχολικά χρόνια, να αναφέρεται από πολλούς δασκάλους στο πλαίσιο του μαθήματος της ημέρας: Εθελοντισμός είναι η ηθελημένη παροχή υπηρεσιών χωρίς το κίνητρο της υλικής ανταμοιβής, προς όφελος της κοινωνία. Θεωρώ τον εαυτό μου, ένα από τα τυχερά παιδιά, που είχαν την ευκαιρία να διδαχθούν για τον εθελοντισμό και να εφαρμόσουν έστω και σε ένα μικρό κομμάτι της ζωής τους, αυτή την έννοια. 

Παρόλα αυτά, ακόμη και το 2022, δεν έχουν όλα τα παιδιά αυτή την ευκαιρία. Είτε δεν γνωρίζουν τι είναι ο εθελοντισμός, τις αξίες του και πώς να λάβουν δράση, είτε, μεγαλώνοντας, τα νέα δεδομένα της εποχής, οι πιο γρήγοροι ρυθμοί ζωής, οι νέοι προσωπικοί στόχοι, οι περισσότερες ευθύνες, τα νέα περιβάλλοντα και οι νέοι κύκλοι γνωριμιών, τους έκαναν να αποξενωθούν και να απομακρυνθούν από την έννοια αυτή.

Βασικά αίτια των παραπάνω, θεωρώ ότι είναι:

  1. Οι αυξανόμενες υποχρεώσεις, εντός και εκτός σχολείων και εργασίας. Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες χωρίς όμως να ξέρουμε με ποιον τρόπο να τις αξιοποιήσουμε ορθά. Ακούμε για προβλήματα κοινωνικά, περιβαλλοντικά, στην Αμερική, στην Ασία, στην χώρα μας. Ενημερωνόμαστε για αυτά από παντού και πάντοτε. Όλο αυτό προκαλεί ένα ανεξέλεγκτο άγχος το οποίο σε συνδυασμό με την έλλειψη χρόνου, παραλύει τον αποδέκτη. Δέχεται παθητικά την πληροφορία. “Πω πω αυτό που συνέβει είναι τρομερο-” και πριν προλάβει να ολοκληρώσει την σκέψη του, ακούγεται το επόμενο δυσάρεστο γεγονός.
  1. Η έλλειψη συζήτησης. Για προβλήματα καθημερινά, όπως διαφωνίες με οικεία και ξένα πρόσωπα, έως πιο σύνθετα, όπως η αντιμετώπιση του παγκόσμιου περιβαλλοντικού προβλήματος. Επικεντρωνόμαστε σε λάθος πράγματα ή αποφεύγουμε να νιώσουμε άβολα και ευάλωτοι.
  1. Η μαζικότητα των φαινομένων. Μέρος του προβλήματος είναι και αυτό. Οι προσωπικές μας επαφές, έχουν τα ίδια ή παρόμοια βιώματα, έτσι ότι ισχύει για εμάς, ισχύει και για αυτούς. Περιορίζεται δηλαδή με αυτόν τον τρόπο και η πιθανότητα θετικής επιρροής από τους γύρω μας.

Ενώ αυτές οι παρατηρήσεις, είναι χαρακτηριστικά της εποχής μας, πιστεύω ότι είναι αρκετά εντονότερα στην ελληνική κοινωνία. Παρά τις προσπάθειες των τελευταίων χρόνων για ευαισθητοποίηση και ανάληψη δράσης στα κοινά, δεν παρατηρούνται οι απαραίτητες αλλαγές. Ίσως τελικά, κατάλοιπα κάποιων συμπεριφορών, είναι βαθιά ριζωμένα στο σύστημα αξιών του ανθρώπου.  

Τι θα πρότεινα σαν επόμενα βήματα σχετικά με αυτό:

  1. Προσωπική ανάπτυξη του ατόμου καθόλη την διάρκεια της ζωής του. Το ταξίδι της προσωπικής ανάπτυξης για τον καθένα είναι διαφορετικό αλλά ίδιας διάρκειας. Συνεχώς εξελισόμαστε και η προσπάθεια να γίνεσαι κάθε μέρα καλύτερος είναι τελικά αυτό που αφήνουμε σαν ιστορία και αυτό που αλλάζει τον κόσμο μας. Με τις μικρότερες αλλαγές και προσπάθειες, μπορούμε να δούμε μεγάλο αντίκτυπο.
  1. Μόρφωση. Δεν αναφέρομαι μόνο στην κλασική ενδοσχολική και ακαδημαική μορφή της αλλά στην ευρύτερη έννοια που μπορεί να έχει. Εκτός από μαθητές και εργαζόμενοι, είμαστε και ανθρώπινα όντα με ενδιαφέροντα. Βρείτε κάτι που να σας ενδιαφέρει, που σας κάνει να νιώθετε κάτι και  μάθετε τα πάντα σχετικά με αυτό. Μόνο έτσι θα νιώσετε άνετα και ίσως πιο σίγουροι για να λάβετε δράση.
  1. Βρείτε έμπνευση. Είτε από το περιβάλλον σας είτε από τον ίδιο σας τον εαυτό. Το να αναλάβεις δράση, απαιτεί έμπνευση και παραδείγματα προς μίμηση. Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη προβολή σε σημαντικά θέματα και δράσεις.
  1. Πρωτοβουλίες. Μην φοβηθείς να κάνεις το πρώτο βήμα. Ακόμη και αν φαίνεται δύσκολο, αναποτελεσματικό και χρονοβόρο, οποιαδήποτε δράση μετράει. Παρατήρησε γύρω σου, ίσως είναι ευκολότερο να λάβεις δράση μαζί με άλλα άτομα δίπλα σου. Βρες ή φτιάξε ομάδες με άτομα που θέλουν να δουν αλλαγές, θέλουν να προσφέρουν και να βοηθήσουν. Η AIESEC είναι μια καλή αρχή για εθελοντισμό. Είτε συμμετέχοντας σε ένα από τα εθελοντικά προγράμματα σε όλο τον κόσμο, είτε κάνοντας εγγραφή ως μέλος, θα έχεις την ικανότητα να δεις από πρώτο χέρι την αλλαγή και το αντίκτυπο των πράξεών σου.

Το 2001 και το 2011, χαρακτηρίστηκαν χρονιές εθελοντισμού σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν τι προηγήθηκε και τι συνέβει αυτές τις χρονιές; Σε τι διαφοροποιούνται από τις υπόλοιπες; Και σημαντικότερα, τι αποτελέσματα είχαν στην κοινωνία και στο άτομο; Τι διαμόρφωσαν και τι επηρέασαν;  Πώς είναι δυνατόν να επαναληφθεί η μεγάλη αυτή κινητοποίηση;

Ελένη Κισίρη

Media Manager, AIESEC στην Ελλάδα 21.22

Επιμέλεια κειμένου: αθηΝΕΑ Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται στο πλαίσιο της συνεργασίας μας με το αθηΝΕΑ.

Silia Papanikolaou

Silia Papanikolaou

Leave a Reply

Recent Posts

Erasmus Leaders 2023:

Η καριέρα σου από το 0 στο 100 Με αφορμή το Ευρωπαϊκό Έτος Ανάπτυξης Δεξιοτήτων, το Erasmus Leaders από το Erasmus Student Network Greece είναι

Read More »

Follow Us

Γίνε μέλος με 4 απλά βήματα

Άφησε τα στοιχεία σου στην φόρμα εγγραφής

Παρακολούθησε την ενημερωτική συνάντηση
με ένα μέλος της AIESEC

Πέρνα από συνέντευξη

Είσαι μέλος της AIESEC!